අපට මොකෝ

ජයතිස්ස එක් නිවාඩුවකදී කොළඹින් බොහෝ ඈත පිහිටි තම පියාට අයත් ගොවිපොළට ගියේ දින කීපයක් එහි ගත කිරීමේ අපේක්ෂාවෙනි. එක් උදෑසනක ඔහු තම ගොවිපළේ සිරි නරඹමින් සිටිය දී ගොවිපළේ හරකුන් හට තණ කවමින් සිටි රූමත් තරුණියක දුටුවේය. හේ ඇය දෙස නොතිත් ආශාවෙන් බලා සිටියදී තණ කමින් සිටි වස්සෙක් අසල සිටි වැස්සියක් ළඟට පැන මුහුණට මුහුණ තබා අතුල්ලමින් ලෙව කන්නට විය.
තරුණිය වෙත ළංවන්නට මෙය මාතෘකාවක් කර ගන්නට සිතු ජයතිස්ස තරුණිය දෙස බලා කෑදර සිනාවක් පාමින් මෙසේ කීය.
‘මටත් හිතෙනවා අර වගෙ කරන්න.’
‘ඉතින් අපට මොකෝ, මහත්තයලගෙ වැස්සිනෙ.’ තරුණිය වහා පිළිතුරු දුන්නාය.